«Τα Ρεμπέτικα + FADO: TANGO: & BLUES – Τραγούδια των αγνών και πληγωμένων ψυχών» είναι ο ωραίος τίτλος της παράστασής σας στο Ηρώδειο, στις 2 Σεπτεμβρίου! Αυτό, πιστεύετε, ενώνει τα τέσσερα διαφορετικά είδη;

Είναι σίγουρα ο συνδετικός κρίκος. Αρχισα να ψάχνω για να βρω σχετικά με το πρώτο τάνγκο και διάβασα ότι γεννήθηκε από μετανάστες Κολομβιανούς και Αμερικανούς. Ηταν ένα είδος που το έπαιζαν έξω από τους οίκους ανοχής. Αυτός ήταν ο λόγος που στην αρχή χορευόταν μόνο από άντρες – όταν περίμεναν στην ουρά, ήταν το entertainment τους. Ολα αυτά τα είδη τα συνδέει το συναίσθημα της καταπίεσης, του πόνου, που διοχέτευαν στη μουσική. Αυτή η «κοινή παγκόσμια γλώσσα» τους είναι η δύναμη των συναισθημάτων που μεταφέρουν. Αυτό με παρακίνησε να τα συνδέσω και να τα κάνω παράσταση. Επίσης ένα ακόμη κοινό στοιχείο των μουσικών αυτών είναι ότι, παρόλο που ήταν στο «περιθώριο», εκ των υστέρων αγαπήθηκαν από την αστική τάξη. Το τάνγκο το πήραν, για παράδειγμα, οι Γάλλοι και οι Γερμανοί το έκαναν ταγκό, επέστρεψε στην Αργεντινή και το αγκάλιασε η ελίτ του Μπουένος Αϊρες. Ιδια περίπου διαδρομή υπάρχει και με τα φάντο, τα μπλουζ, αλλά και τα δικά μας ρεμπέτικα. Γνωρίζουμε για την περίφημη διάλεξη του Μάνου Χατζιδάκι το 1949, που τα έφερε στον πνευματικό κόσμο της εποχής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή