Σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η αρετή, επιβραβεύεται η εντιμότητα και πρυτανεύει το δημόσιο συμφέρον, οι αμερικανικές εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου θα ήταν περίπατος. Ενας μεγιστάνας που έχει καταδικαστεί δύο φορές, υποκίνησε μια εξέγερση κατά της δημοκρατίας και διακρίνεται για τον ρατσιστικό, ξενοφοβικό και μισογυνικό του λόγο θα έχανε άνετα από μια πολιτικό που ξεπέρασε τις οικογενειακές της δυσκολίες, υπερασπίστηκε με πάθος ως εισαγγελέας τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης και υπόσχεται να ενώσει τη χώρα. Το ότι είναι γυναίκα δεν θα αποτελούσε ταμπού. Το ότι έχει μαύρο χρώμα δεν θα πρόσφερε όπλα στους αντιπάλους της. Το ότι είναι φιλελεύθερη δεν θα ήταν κάτι «αμφιλεγόμενο».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή