Είμαι αντίθετος προς την προοπτική για μόνιμη τέλεση στην Ελλάδα αυτού που σήμερα ονομάζουν «ολυμπιακούς αγώνες». Ο οποιοσδήποτε συσχετισμός της Ελλάδος και των αρχαίων αγώνων με τους συγχρόνους «ολυμπιακούς αγώνες» είναι για μένα ύβρις και προσβολή. Το τσίρκο των τελετών ενάρξεως και λήξεως των τελευταίων αγώνων δεν είναι παρά η φυσική εξέλιξη, μιας κακής από την αρχή της υποθέσεως, οι παθογένειες της οποίας έχουν τα αίτιά τους στον φθόνο και τον ανταγωνισμό των Ευρωπαίων προς τον ελληνικό τρόπο και την ελληνική σκέψη. Οπως εξάλλου υπάρχει ο φθόνος μεταξύ των ανθρώπων, υπάρχει και φθόνος μεταξύ των εθνών. Από την πρώιμη εποχή δηλαδή της ανασυστάσεως των «αγώνων», τα ευρωπαϊκά συμπλέγματα βρήκαν τρόπο να εκδηλωθούν, με την εύρεση και προσάρτηση σ’ αυτούς «εξυπνότερων αγωνισμάτων», όπως το δέκαθλο, το τριπλούν, το άλμα επί κοντώ, το άλμα εις ύψος, και τόσων άλλων ηλιθιοτήτων που δίνουν την ψευδαίσθηση της προόδου στους αφελείς.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή