Τα έργα λογοτεχνίας, τέχνης, ούτως ή άλλως, «διορθώνονται», αναθεωρούνται μέσα από τις αναγνώσεις τους, μέσα από τις νέες θεάσεις τους. Αυτή η εκ των πραγμάτων κριτική λειτουργία διαχωρίζει τις περιττογραφίες, τους φιλολογικούς ή τεχνοκριτικούς ναρκισσισμούς, τα νωπά και διαρκή. Κάθε γενιά, κάθε ηλικία, «συγγράφει» εκ νέου το κειμενικό έργο (ανασυγκροτεί το κειμενικό γεγονός), ανασυνθέτει το έργο ζωγραφικής. Αλλά και ο ίδιος ο αναγνώστης ξανασυστήνεται ως αναγνωστικό υποκείμενο μέσα στο έργο, κατά τις διαφορετικές διανοητικές φάσεις της βιολογικής ηλικίας του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ