Αφιέρωμα στους τούρκους ποιητές

Νομίζουμε ότι ξέρουμε την τουρκική λογοτεχνία; Ή ότι αυτή περιορίζεται στους Ναζίμ Χικμέτ, Αζίζ Νεσίν, Ορχάν Παμούκ και Αχμέτ Ουμίτ; Αρκεί να διαβάσει κανείς το αφιέρωμα στην Τουρκική Ποίηση, το οποίο επιμελήθηκαν με γνώση και ευαισθησία ο Δημήτρης Χουλιαράκης και η Σοφία Διονυσοπούλου, στο περιοδικό «Τα ποιητικά», για να διαπιστώσει ότι η τουρκική λογοτεχνία, εν προκειμένω η ποίηση, έχει πλούσιο παρελθόν όπως και παρόν. Στο εισαγωγικό της σημείωμα η Σοφία Διονυσοπούλου κάνει ένα σύντομο οδοιπορικό το οποίο έχει ως αφετηρία του τις επιγραφές στην κοιλάδα του Ορχον, διατρέχει την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και φτάνει έως τις μέρες μας, προτείνοντας ποιητές που φαίνεται να αξιοποιούν με σοβαρότητα την παράδοση, αλλά και τις επιδράσεις από τη Δύση. Είναι κατανοητό ότι στις λίγες σελίδες ενός αφιερώματος δεν είναι δυνατόν να συμπεριληφθεί μεγάλος αριθμός σύγχρονων ποιητών, οι οποίοι ξεχωρίζουν για τη δύναμη της φαντασίας και της τεχνικής τους. Εξαιρετική ιδέα της διεύθυνσης του περιοδικού, και μακάρι να υπάρξει συνέχεια είτε με ένα ακόμα αφιέρωμα στη σύγχρονη τουρκική ποίηση είτε σε ποιητικές φωνές από άλλες χώρες, κοντινές μας και «άγνωστες», αλλά και μακρινές.