Στο πλοίο για τα Κύθηρα μια παρέα κατασκηνωτών ενημερώνεται από τους ντόπιους ότι φέτος «οι καταρράκτες στον Μυλοπόταμο δεν έχουν νερό». Στην Ηπειρο, τρεις φίλοι που διασχίζουν τον ποταμό Αχέροντα συμφωνούν ότι πέρυσι «εδώ βουτούσαμε κανονικά, είχε νερομάνα και ήταν πιο ψηλά η στάθμη». Το… μαρτύριο της σταγόνας είναι πολύ πιο κοντά από ό,τι νομίζουμε. Το πρόβλημα έρχεται με ορμή και απειλεί με προβλήματα τεραστίων διαστάσεων τα επόμενα χρόνια, χωρίς προσώρας να έχει ανοίξει μια εμπεριστατωμένη (πολιτική) συζήτηση. Χωρίς να υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο – ούτε καν καμπάνια ευαισθητοποίησης για την επόμενη «πανδημία» όπως έχει χαρακτηρίσει τη λειψυδρία ο ΟΗΕ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ