Οικογενειακή υπόθεση

Το γεγονός ότι ζούμε, η πλειοψηφία των ανθρώπων, μέσα σε μια διαρκή σύγχυση είναι κάτι αναμφισβήτητο. Σε βαθμό μάλιστα που μια ολοφάνερη καθυστέρηση να την εκλαμβάνουμε ως πρόοδο, που βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν θα ευχόμασταν να γενικευθεί, αφού σε τελευταία ανάλυση θέλουμε η πρόοδος να αφορά μόνον εμάς. Τώρα τι είδους πρόοδος μπορεί να λογαριάζεται αυτή, όταν εκ προοιμίου υπολογίζουμε στον μερικό της χαρακτήρα, δεν θα δυσκολευτεί να το καταλάβει κανείς αν ρίξει έστω και μια επιπόλαιη ματιά γύρω του. Για μια ματιά μέσα του δεν το συζητάμε, αφού είναι σίγουρο πως ο καθένας που θα το έπραττε θα έμενε με την εντύπωση, ή μάλλον τη βεβαιότητα, πως η πρόοδος αυτή έχει συντελεσθεί και όλη η ανισορροπία του κόσμου προέρχεται από το γεγονός ότι η πραγματοποιούμενη στο εσωτερικό των ανθρώπων πρόοδος δεν συμπίπτει με μια αντίστοιχη που να έχει υλοποιηθεί στον εξωτερικό κόσμο. Το ότι η έλλειψη προόδου σε σχέση με το τι συμβαίνει έξω από μας, σε πολλούς τομείς της ζωής, είναι απλούστατα συνέπεια και απόρροια μιας καθυστέρησης που συνεχίζει να υπάρχει μέσα μας, δεν φαίνεται να προβληματίζει ιδιαίτερα πολλούς.