Με τον εκλιπόνα στοχαστή Χρήστο Γιανναρά βρισκόμασταν σε εντελώς διαφορετικές σχολές σκέψης. Σχεδόν δεν είχαμε τίποτα το κοινό. Καθώς ήταν σε ό,τι αφορά τον πολιτικό του στοχασμό στο αντιδυτικό, αντιευρωπαϊκό, αντι-ορθολογικό σχεδόν ολοκληρωτικό ρεύμα σκέψης. Συνυπήρξαμε ωστόσο στη δεκαετία του 1980 ως καθηγητές στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας. Αυτός δίδασκε Πολιτική Φιλοσοφία και εγώ Ευρωπαϊκή Ενοποίηση/Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι προσεγγίσεις μας για την Ευρώπη διαμετρικά αντίθετες φυσικά. Παρά ταύτα είχαμε μια πολύ πολιτισμένη συνύπαρξη και ανταλλαγή απόψεων. Ηταν άλλωστε ένας γοητευτικός, μειλίχιος συζητητής, με εξαιρετική χρήση της ελληνικής γλώσσας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή