Η είδηση για την εκδημία του Χρήστου Γιανναρά με βύθισε σε βαθιά θλίψη. Οχι μόνο γιατί έφυγε από τη ζωή ένας σπουδαίος πνευματικός άνθρωπος με τον οποίο με συνέδεαν σχέσεις αληθινής φιλίας, αλλά και γιατί μαζί του μια ολόκληρη εποχή που σημάδεψε την ιστορία του τόπου φαίνεται να φθάνει στο ιστορικό της τέλος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή