Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για την «Καμαλαμάνια» στην Αμερική: η ανακούφιση από την αποχώρηση ενός υποψηφίου που θα έχανε, η χαρά από τη διάψευση του μύθου που ήθελε την αντιπρόεδρο να είναι άχρωμη και άοσμη, η ελπίδα ότι μπορεί τελικά να μην επιστρέψει ο εφιάλτης. Δεν πρέπει να υποτιμάται όμως ακόμη ένας λόγος: ότι οι ψηφοφόροι, ή τουλάχιστον αυτοί που εξακολουθούν να βάζουν το μυαλό τους να σκέφτεται, περνούν καλά με την Κάμαλα Χάρις. Διασκεδάζουν με τα αστεία της. Απολαμβάνουν το γέλιο της – εξού και ο αντίπαλός της, που δεν γελάει ποτέ, έπαψε να την αποκαλεί «Laffin’ Kamala».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ