Περί κακοδαιμονίας

Πριν από δύο εβδομάδες, στις 20 Αυγούστου, το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Γερμανίας επικύρωσε την καταδίκη μιας 99χρονης Γερμανίδας σε δύο χρόνια φυλάκιση με αναστολή για συνέργεια στη δολοφονία περισσότερων από 10.000 ανθρώπων: μεταξύ 1944 και 1945, η Ιρμγκαρντ Φέρχνερ εργαζόταν ως γραμματέας στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Στούτχοφ, στην Πολωνία. «Η εργασία της ως μοναδική στενογράφος», έκρινε τελεσίδικα η γερμανική Δικαιοσύνη, «ήταν ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία του στρατοπέδου, που ήταν οργανωμένο με τρόπο απόλυτα γραφειοκρατικό» και η ίδια «είχε γνώση των εγκληματικών πράξεων των κύριων δραστών, τους οποίους υποστήριζε και προς τους οποίους κατά κάποιον τρόπο τάχθηκε αλληλέγγυα, προσφέροντάς τους παρ’ όλ’ αυτά υπηρεσίες». Ο γερμανικός Τύπος παρουσίασε την υπόθεση αυτή ως «ενδεχομένως η τελευταία δίκη» για ναζιστικά εγκλήματα. Μόλις τρεις ακόμα έρευνες εκκρεμούν, αφορούν μία πρώην επόπτρια στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ράβενσμπρουκ και δύο πρώην φύλακες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ζάξενχαουζεν, καθώς και το στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου Στάλαγκ 365 Βλαντίμιρ-Βόλινσκ, στην Ουκρανία. Οι τρεις κατηγορούμενοι, ωστόσο, είναι ο νεότερος 99 και η μεγαλύτερη 101 χρόνων.