Χάρις ή Τραμπ για την παγκόσμια οικονομία;

Μια μεγάλη αβεβαιότητα που διαφαίνεται για την παγκόσμια οικονομία είναι ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ. Γνωρίζουμε τι είναι πιθανό να κάνει ο Τραμπ: Να αυξήσει τους δασμούς των ΗΠΑ στις εισαγωγές από την Κίνα στο 60% και να επιβάλει δασμούς 10% στις εισαγωγές από όλες τις άλλες χώρες. Οι προτεινόμενοι δασμοί του Τραμπ θα είχαν δύο λιγότερο προφανή αποτελέσματα – κανένα από τα οποία δεν είναι επιθυμητό για τις ΗΠΑ. Πρώτον, θα λειτουργούσαν ως τροχοπέδη στις εξαγωγές των ΗΠΑ σε πολλές χώρες. Δεύτερον, θα υπονόμευαν την παγκόσμια οικονομική τάξη της οποίας οι ΗΠΑ πρωτοστάτησαν στη δημιουργία. Τα περιγράμματα της πιθανής εμπορικής πολιτικής της Χάρις είναι λιγότερο σαφή. Μπορεί κανείς να φανταστεί ότι υποστηρίζει την προσέγγιση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν. Στην πραγματικότητα, η συνέχιση των πολιτικών του Μπάιντεν θα εξακολουθούσε να προωθεί τη σχετική παρακμή της Αμερικής ως χώρας εμπορίου. Υπάρχει όμως και μια άλλη πιθανότητα. Εχοντας έμπνευση από τον Μπαράκ Ομπάμα και τον Μπιλ Κλίντον, η Χάρις μπορεί να επιδιώξει να αναζωογονήσει την ηγεσία των ΗΠΑ στο παγκόσμιο εμπόριο, κυρίως με την επανένταξή τους στην Ολοκληρωμένη και Προοδευτική Εταιρική Σχέση για τον Ειρηνικό (CPTPP), με Αυστραλία, Μπρουνέι, Καναδά, Χιλή, Ιαπωνία, Μαλαισία, Μεξικό, Νέα Ζηλανδία, Περού, Σιγκαπούρη και Βιετνάμ. Αν και η Κίνα δεν πληροί επί του παρόντος τις απαιτήσεις της συμφωνίας, έχει υποβάλει αίτηση για ένταξη, σηματοδοτώντας την προθυμία της να μεταρρυθμίσει τις κρατικές επιχειρήσεις και την πρόσβαση στην αγορά. Μια CPTPP που περιλαμβάνει την Κίνα αλλά όχι τις ΗΠΑ δεν είναι προς το συμφέρον της Αμερικής.