Μοναδικός. Αξεπέραστος. Κάτι παραπάνω από αθλητής. Ψυχή βαθιά. Καρδιά ατσάλι. Πέρα από τα όρια. Ο Νάσος Γκαβέλας δεν είναι μια απλή περίπτωση ανθρώπου. Με οδηγό τον Γιάννη Νυφαντόπουλο κατάφερε να γίνει ο πρώτος έλληνας σπρίντερ που υπερασπίζεται τον τίτλο του σε Παραολυμπιακούς Αγώνες, κατακτώντας back to back το χρυσό μετάλλιο. Πρωτιά στην Ιαπωνία, πρώτος και στο Παρίσι. Με αυτό τον τρόπο μπήκε σε ένα κλειστό κλαμπ ελλήνων αθλητών, που καταφέρνουν να κατακτήσουν δύο σερί χρυσά μετάλλια σε Παραολυμπιακούς Αγώνες, στο αγώνισμά τους, μετά τον Χαράλαμπο Ταϊγανίδη στα 100 μ. ύπτιο S13 το 2004 στην Αθήνα και το 2008 στο Πεκίνο και τον Χρήστο Ταμπαξή στα 50 μ. ύπτιο S1 επίσης το 2004 και το 2008. Μαζί τους, υπολογίζοντας και τους Ολυμπιακούς, είναι ο μυθικός Πύρρος Δήμας στην άρση βαρών (με τρία χρυσά σερί), ο Κάχι Κακιασβίλι (1996, 2000) και εδώ και λίγες μέρες και ο Μίλτος Τεντόγλου (2021, 2024 στο μήκος). Από νεαρή ηλικία αντιμετώπισε σοβαρότατα προβλήματα όρασης. Ωστόσο, δεν άφησε την αναπηρία του να τον αποθαρρύνει. Στρέφεται στον αθλητισμό και ειδικεύεται στο σπριντ. Αποτελεί παράδειγμα αθλητή που παρά τις αντιξοότητες συνεχίζει να κυνηγά τα όνειρά του. Ξεκινώντας την αθλητική του καριέρα, γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητες και το πείσμα του. Ανταγωνίζεται σε αγώνες δρόμου 100 μέτρων και 200 μέτρων, κατηγορία Τ11, που είναι αφιερωμένη σε άτομα με προβλήματα όρασης.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ