Επιστροφή για τα Γλωσσίδια, με απώλειες δυστυχώς κατά το διάστημα που μεσολάβησε. Πρώτα, αυτή της Τζένης Μαστοράκη, μιας από τις πιο ευαίσθητες ποιητικές φωνές της γενιάς της αλλά και από τις πιο σεμνές παρουσίες στα γράμματα της μεταπολιτευτικής περιόδου. Με την Τζένη είχαμε «εισαχθεί» στο Πανεπιστήμιο Αθηνών την ίδια χρονιά: το χουντοσωτήριο έτος 1967. Στη Φιλοσοφική εκείνη (Ιφιγένεια Μαστοράκη, στον κατάλογο των αποτελεσμάτων), στη Νομική εγώ. Πάντως, ως όνομα την ήξερα από ακόμα πιο παλιά, απ’ όταν δεκαεξάχρονη έγραφε τακτικά στους «Μοντέρνους Ρυθμούς», περιοδικό για την ποπ μουσική που το αγοράζαμε ως τινέιτζερ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή