Το σύνδρομο του μικρομέγαλου

Μικρό παιδί με συμπεριφορά μεγάλου. Λέτε να θέλει κάτι τέτοιο να μας δείξει τα τελευταία 24ωρα ο Αστέρας Τρίπολης; Η απόλυση του Μίλαν Ράσταβατς, ενός τεχνικού που πάλεψαν στην Αρκαδία να τον πείσουν να επιστρέψει πριν από έναν χρόνο και τελικά τα κατάφεραν, μάλλον είναι ένα γεγονός που δύσκολα αντιλαμβάνεσαι το «γιατί». Μήπως, όμως, υπάρχει η  λογική σε πολλά από όσα συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Ο Αστέρας Τρίπολης νιώθει πως μεγάλωσε. Μπορεί να το έχουν έτσι στο μυαλό τους οι ιδιοκτήτες του. ‘Η τα αδέλφια που «τρέχουν» την ομάδα. Και οι τέσσερις βαθμοί τις τρεις πρώτες αγωνιστικές δεν τους φαίνονται αρκετοί. Θα ήθελαν «τρία στα τρία», δηλαδή το απόλυτο. Ποιος θα έλεγε όχι, αλήθεια, σε κάτι τέτοιο; Να δούμε τι έκανε ο Αστέρας Τρίπολης; Θριάμβευσε με 1-0 επί του ΠΑΟ στο Ολυμπιακό Στάδιο, φτάνοντας σε μια από τις πλέον ηχηρές εκπλήξεις της περιόδου. Εκτός αν οι (λιγοστοί) φανατικοί του Αστέρα έχουν ζήσει και άλλα τέτοια βράδια ανείπωτης χαράς στην έδρα μιας ισχυρής ομάδας. Ακολούθως ήρθε το πικρό (όντως) 0-1 με τον Βόλο στο γήπεδο της Τρίπολης και πριν από μία εβδομάδα εξασφαλίστηκε το ισόπαλο αποτέλεσμα (1-1) με τον Αρη εκτός έδρας. Με απλά λόγια, σε δύο απαιτητικά ραντεβού μακριά από την έδρα του, ο Αστέρας Aktor φάνηκε ανταγωνιστικός, εξασφάλισε αποτελέσματα και προκάλεσε θετικές συζητήσεις. Τι παραπάνω  ζητούσαν οι φωστήρες της διοίκησης; Δεν είναι ικανοποιημένοι; Εκτός αν πιστεύουν πως το σύνολο θα πρέπει να αποδίδει ποδόσφαιρο όπως η… Σίτι του Γκουαρντιόλα, οπότε ας πάμε πάσο. ‘Η αν έχουν στον νου ότι θα συρρεύσουν στις εξέδρες του «Θ. Κολοκοτρώνης» χιλιάδες οπαδοί και θα «πνίξουν» με τις φωνές τους τον αντίπαλο. Παραδοσιακό κοινό, όμως, δεν έχει ο Αστέρας. Ας είμαστε απολύτως ειλικρινείς.