Τώρα με τα συριζαϊκά σκέφτομαι συχνά τον Αλέκο Αλαβάνο. Το ιστορικό πρόσωπο της Αριστεράς που μερικά χρόνια έχει ακολουθήσει έναν ιδιότυπο ασκητισμό μεταξύ Τήνου και Αθήνας, γράφει ποίηση και δεν παρεμβαίνει συχνά για όσα συμβαίνουν. Τι να λέει άραγε για το παλιό του κόμμα; Αραγε εκείνος έφυγε νωρίς, όπως θα παράφραζε ο Χρόνης Μίσσιος; Ή θα έχει μια κάποια μελαγχολία, αφού όπως όλοι οι παλιοί καταλαβαίνει πως η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ αφορά όλη την αριστερή πολυκατοικία; Η ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα της τωρινής έκβασης, δεν έχει ακόμη γραφτεί και σίγουρα από τους σωστούς ανθρώπους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή