Μία προσωπική τραγωδία

Πριν από ένα χρόνο, όταν ο Στέφανος Κασσελάκης ανέλαβε την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, είχα θυμηθεί τον Σον Κόνερι στον «Ανθρωπο που θα γινόταν βασιλιάς». Η υπέροχη αυτή ταινία, βασισμένη σε νουβέλα του Κίπλινγκ, διηγείται την ιστορία δύο τυχοδιωκτών, αξιωματικών του βρετανικού στρατού στην Ινδία, που αποφασίζουν να εξαπατήσουν έναν απομονωμένο ορεινό λαό, ο οποίος επί αιώνες περίμενε τον απόγονο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο χαρακτήρας που ερμηνεύει ο Κόνερι τους εξαπάτησε και φόρεσε το στέμμα. Το έχασε μαζί με το κεφάλι του, όταν κατάλαβαν ότι είναι θνητός. Ταιριάζει τόσο πολύ στον Κασσελάκη, που θα μπορούσε να αντικαταστήσει με τον Τάιλερ τον συνοδοιπόρο Μάικλ Κέιν. Για αυτό θα ήθελα να ξέρω τι συμβαίνει στο μυαλό του Στέφανου. Αισθάνεται ματαίωση; Καταρρέει ένας κόσμος που είχε φτιάξει με τα τραπουλόχαρτα της αφέλειας και της φαντασίας του; Τραυματίστηκε ο ναρκισσισμός σε ανεπανόρθωτο βαθμό; Αν βγάλεις την πολιτική και εστιάσεις στην ανθρώπινη διάσταση, αυτό που του συνέβη είναι στα αλήθεια τραγικό.