«Ο Ιωάννης Διώτης ήταν μαζί με τους τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Φώτη Νασιάκο και προϊστάμενο της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας Στέλιο Σύρο οι τέσσερις “κορυφές του τετραγώνου” που οριοθέτησαν και προσδιόρισαν τη δράση της 17 Νοέμβρη, του ΕΛΑ και άλλων οργανώσεων αντάρτικου πόλης, οδηγώντας στην εξάρθρωσή τους, το καλοκαίρι του 2002. Ηταν ένας δραστήριος δικαστικός, ο οποίος έξι μήνες πριν από την έκρηξη βόμβας στον Πειραιά στα χέρια του Σάββα Ξηρού είχε συμβάλει αποφασιστικά στη χαρτογράφηση της ηγετική ομάδας της 17Ν. Συμμετείχε στις αλλεπάλληλες ολονύκτιες συσκέψεις στην Κατεχάκη για να “ακουμπήσει” επιτέλους η ΕΛ.ΑΣ. – ύστερα από 28 χρόνια αποτυχιών – την οργάνωση-φάντασμα. Παράλληλα, του αποδόθηκε εσφαλμένα ότι χρησιμοποίησε ύποπτες μεθόδους προκειμένου να εξασφαλίσει την ομολογία του Σάββα Ξηρού στη διάρκεια της νοσηλείας του στο Ιπποκράτειο. Ομως, δεν είναι ευρέως γνωστό ότι υπήρχαν ήδη προγενέστερες καταθέσεις (σ.σ. μετά την έκρηξη στον Πειραιά) σε κλιμάκιο της Αντιτρομοκρατικής και στις οποίες προσδιόριζαν με ακρίβεια τα μέλη της 17Ν και συνεπώς η ομολογία Ξηρού δεν ήταν ζωτικής σημασίας, ενώ η πίεση ή η ακόμη χορήγηση φαρμάκων στον νοσηλευόμενο αντάρτη πόλης από τους Ιωάννη Διώτη και Στέλιο Σύρο, όπως είχε υπονοηθεί τότε, δεν επιβεβαιώθηκε από καταθέσεις γιατρών του νοσοκομείου».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή