Κατάρες, δηλώσεις και μπελάδες

Παρακολουθούσα το Σάββατο το παιχνίδι  Αστέρα Τρίπολης – Ατρόμητος (1-2) και σκεφτόμουν ότι το ματς θα μπορούσε να έχει τίτλο «η κατάρα του Ράσταβατς». Ο Ράσταβατς έγινε ο πρώτος προπονητής που απολύθηκε φέτος από ομάδα της Σουπερλίγκας μας. Ουδεμία έκπληξη: αυτή είναι η μοίρα των προπονητών: αν από τους 14 που ξεκίνησαν ολοκληρώσουν τη σεζόν πέντε θα πρόκειται περί θαύματος. Αλλά η απόλυση του Σέρβου ήταν άδικη: ο Αστέρας ξεκίνησε το πρωτάθλημα με νίκη κόντρα στον ΠΑΟ και η ήττα του από τον Βόλο τη δεύτερη αγωνιστική δεν ήταν αποτέλεσμα λάθους του προπονητή του – οι παίκτες του αστόχησαν από προφανείς θέσεις. Στο τρίτο ματς ο Αστέρας πήρε μια διόλου ευκαταφρόνητη ισοπαλία από τον Αρη στο «Βικελίδης», αλλά ούτε αυτό εκτιμήθηκε. Είναι λογικό ο Σέρβος φεύγοντας να έριξε μια κατάρα: το είδαμε με τον Ατρόμητο. Δεν είναι η ήττα η απόδειξη της κατάρας: είναι ότι το δεύτερο γκολ του Ατρομήτου, που πετυχαίνει ο Καρλίτος, δεν μπαίνει ούτε σε αυλή σχολείου τον καιρό που τα παιδάκια έπαιζαν ποδόσφαιρο. Το λάθος του τερματοφύλακα Παπαδόπουλου είναι απερίγραπτο.