Μέσα από τις γραμμές αυτής ακριβώς της στήλης, είχα από πολύ παλιά εκφράσει τις ανησυχίες μου για τη μετά COVID-19 εποχή. Αναρωτιόμουν για το αν ο κόσμος θα άλλαζε ή αν θα παρέμενε ο ίδιος. Για το τι μας περιμένει, αν μας περιμένει. Για το πόσο προετοιμασμένοι είμαστε ή για το αν θα έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι. Αυτό που δεν περίμενα όμως είναι το μέγεθος των «κρουσμάτων» ακραίας συμπεριφοράς που εδώ και πολύ καιρό πια παρατηρώ σε αρκετούς ανθρώπους γύρω μου και που ειλικρινά δεν ξέρω πώς να τις ερμηνεύσω, οπότε αρκούμαι απλώς στην αντιμετώπισή τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή