Αν δεν είχαν προηγηθεί πέντε κείμενα επιφυλακτικά, όσον αφορά την πολιτεία του και τη δημόσια εν γένει συμπεριφορά του, για τον πρώην πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά τη διάρκεια της δωδεκάμηνης θητείας του, θα το θεωρούσαμε το λιγότερο άκομψο και αγενές να επιχειρήσουμε σήμερα, που δεν περνά και την ευτυχέστερη περίοδο της ζωής του, έναν οποιονδήποτε σχολιασμό. Επειδή συμβαίνει όμως τα θέματα μιας πραγματικής ή φαινομενικής πολιτικής τάξεως να συναρτώνται με παραμέτρους μιας ηθικής, στην ευρύτατη έννοια του όρου, διάστασης, είναι σχεδόν αδύνατο να μην υπογραμμίσει κανείς περιστατικά που αν και «βγάζουν μάτι», περνούν συνήθως απαρατήρητα, ακριβώς γιατί μια κοχλάζουσα επικαιρότητα τα καθιστά, χωρίς να είναι, υποδεέστερου ενδιαφέροντος. Εννοούμε κυρίως τις αλλαγές όσον αφορά τη συμπεριφορά του πρώην προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλαγές που δεν δυσκολεύεται να καταλάβει κανείς ότι δεν είναι η πολιτική του συγκρότηση που τις υπαγορεύει αλλά τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων και οι δημοσκόποι. Γεγονός που δεν καθιστά τις αλλαγές αυτές μόνον ύποπτες, αλλά και αποκαλυπτικές όσον αφορά την έλλειψη μιας προσωπικότητας ώστε οτιδήποτε λέγεται ή επιχειρείται – και όχι μόνον σε θέματα ιδιωτικής συμπεριφοράς – να φαίνεται ως υποβολιμαίο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή