Στη γαστρονομική μυθολογία των παιδικών μου χρόνων (μιλάμε για δεκαετία του 1960 μέχρι τις αρχές του 1970) υπήρχαν δύο κορυφαία «κεφάλαια». Το ένα ήταν το μπλέντερ. Διότι μου έδινε τη δυνατότητα να «τρώω» με το καλαμάκι τα φρούτα που, στη φυσική τους μορφή, δεν μου άρεσαν. Το άλλο ήταν τα Tupperware που στο υπόλοιπο κείμενο θα τα λέω τάπερ για να συνεννοούμαστε. Και που με την αίτηση πτώχευσης την οποία κατέθεσε πριν από λίγες μέρες η εταιρεία που τα παρήγε, είναι σαν να κλείνει μία ολόκληρη εποχή. Εύκολα κι αβίαστα, όπως κλείνει ένα τάπερ. Τσαφ!

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή