Οσο η κυβέρνηση περιμένει τον αντίπαλο πόλο από τα αριστερά του πολιτικού φάσματος στον αναμενόμενο νέο συσχετισμό δυνάμεων αφότου ολοκληρωθούν οι διεργασίες σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, τόσο κινητοποιείται απέναντι στις «δεξιές» πιέσεις. Αυτές αποδεικνύεται (αλλά και… μετριέται σε κυλιόμενες μετρήσεις) ότι είναι πολλών ταχυτήτων, αναγκάζοντας το Μαξίμου σε διαρκή χαρτογράφησή τους και προσαρμογή. Προέρχονται μάλιστα από δύο «πηγές». Αρχικά είναι τα κόμματα δεξιότερα της ΝΔ, τα οποία κατέγραψαν αυξημένες επιδόσεις στην ευρωκάλπη και εξακολουθούν δημοσκοπικά να κρατούν ή και να ενισχύουν τα ποσοστά τους, με το Μαξίμου πάντως να «ζυγίζει» την κατάσταση… αθροιστικά, θέλοντας να κρατιέται το συνολικό ποσοστό αυτών των κομμάτων κάτω του 20%. Επειτα είναι η δεξιά πτέρυγα της ΝΔ, η οποία δείχνει αποφασισμένη να εκφράζεται επί του… πεδίου (ενδεικτική η αιχμηρού ύφους ερώτηση-«αντάρτικο» 11 βουλευτών για τα κόκκινα δάνεια), διατυπώνοντας επιφυλάξεις για την κατεύθυνση της παράταξης και προσδοκώντας να ρυμουλκήσει την κυβερνητική ατζέντα σε πιο συντηρητικά πεδία. Ως αποτέλεσμα το Μαξίμου οδηγείται σε ανασχεδιασμούς ως προς την αντιμετώπιση της δεξιάς «αντιπολίτευσης» και σε κάθε περίπτωση αναζητά βαλβίδες αποσυμπίεσης, προκειμένου να μην πλήττεται η βασική προσπάθειά του: η επιχείρηση βελτίωσης της εικόνας της κυβέρνησης στην κοινωνία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή