Η απόφαση της Γερμανίας να αλλάξει στάση, αυξάνοντας τους ελέγχους στα σύνορά της και επιλέγοντας μια πολιτική επιστροφών, προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στην ΕΕ. Μετά τη Διάσκεψη του Βερολίνου και τη συνάντηση ελληνικής και γερμανικής πλευράς φάνηκε πως οι τόνοι έπεσαν και διευκρινίστηκε ότι δεν μιλάμε για κλείσιμο των συνόρων και μαζικές επιστροφές μεταναστών στην Ελλάδα ή τα άλλα κράτη του Νότου. Ωστόσο, το Μεταναστευτικό παραμένει ένα από τα πιο ακανθώδη ζητήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η Ευρώπη – ένα απ’ τα ζητήματα που αποδεικνύεται διαρκώς εξαιρετικά δύσκολο να συμφωνήσουν άπαντες πάνω στους τρόπους με τους οποίους οφείλει να εκφράζει την αλληλεγγύη του ο ένας ευρωπαίος εταίρος στον άλλο.

Είναι εμφανές διά γυμνού οφθαλμού ότι πραγματοποιείται μια ευρύτερη πολιτική στροφή στην ΕΕ για το Μεταναστευτικό. Οι χώρες οι οποίες εμφανίζονται διατεθειμένες να μην αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν πληθαίνουν. Ταυτόχρονα, το αίτημα για αυστηροποίηση των κανόνων ακούγεται ολοένα και δυνατότερα.

Η στιγμή που πρέπει να βρεθεί μια αμοιβαία αποδεκτή και ικανοποιητική λύση έχει φτάσει. Το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση πρέπει να εφαρμοστεί, όπως ακριβώς συμφωνήθηκε. Οχι με ημίμετρα, ούτε υπό το πρίσμα των αναγκών της κάθε εσωτερικής πολιτικής σκηνής. Το πρόβλημα υπερβαίνει την κάθε μεμονωμένη πρωτεύουσα της Ενωσης. Εχει συνέπειες για όλες. Αρα, όλες μαζί οφείλουν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις τις οποίες δημιουργεί το ασταθές περιβάλλον γύρω από τα ευρωπαϊκά σύνορα.