Ο Στάθης Παχίδης είναι ποταμός αφηγήσεων και ευαισθησίας. Είναι και αυτό που λέμε «χαρά της ζωής» και σκέφτομαι καθώς μιλάμε πρωί εν μέσω καφέ στη Θεσσαλονίκη, την πόλη του, πως αυτό βασικά είναι η καύσιμη ύλη του για να μην το βάζει κάτω. Πάνω από τρεις δεκαετίες στο τραγούδι, τη σύνθεση, τα κείμενα διατηρεί μια μοναδική γραμμή στο ελληνικό μουσικό και θεατρικό τοπίο. Ιδρυτικό στέλεχος στο θρυλικό σχήμα Αγαμοι Θύται – έχει αποχωρήσει από το 2013 –, τραγουδοποιός, ερμηνευτής, μοιάζει με έναν απεριόριστο σκληρό δίσκο μνήμης αλλά και με πίστη στο παρόν και στο μέλλον των ιδεών και της τέχνης του. Από τις συναντήσεις του με θρυλικά πρόσωπα του λαϊκού, στις συμπράξεις και τις συνεργασίες του – φιλίες του – με δημιουργούς όπως ο Νταλάρας, ο Νικολόπουλος, ο Ανδρέου, ο Σκαμπαρδώνης, ο Αγάθωνας, μέχρι το πρόσφατο βιβλίο που κυκλοφόρησε με απίθανες ιστορίες μουσικών, ο Παχίδης είναι ένας απολαυστικός storyteller, γνώστης του σύγχρονου μουσικού μας πολιτισμού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή