Ποιος πρωτοείπε τη φράση «Ηταν χειρότερο από έγκλημα, ήταν λάθος». Στην Ελλάδα διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον Αλκη Θρύλο (κατά κόσμο Ελένη Ουράνη) με αφορμή τη δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη. Λένε όμως ότι το είχε πριν ο Τσόρτσιλ. Και πριν από αυτόν ο Ταλλεϋράνδος. Και το ότι «το θέατρο είναι θρησκεία και, αν το πιστέψεις, μπορεί να σε σώσει», αποδίδεται μεν στη Μαρίκα Κοτοπούλη, αλλά κάπου έχω διαβάσει ότι το έλεγε και η Σάρα Μπερνάρ. Για το ότι «οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν προσέχουν αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι» δεν υπάρχουν αμφιβολίες, το γράφει, ως έχει, ο Τσέχοφ στις «Τρεις αδελφές». Εκείνο όμως το «Θα ζήσουμε» που λέει η Σόνια στην τελευταία σκηνή του «Θείου Βάνια και που, πολύ συχνά, αναπαράγεται ως θριαμβικός «παιάνας» σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Θα ζήσουμε μέχρι να πεθάνουμε λέει, επί της ουσίας, ολόκληρος ο μονόλογος (και σε αυτό το διάστημα θα δουλεύουμε και θα κουραζόμαστε μέχρι να ξεκουραστούμε) και είναι μία ρεαλιστική ματιά, κόντρα στον ρομαντισμό του θείου Βάνια, μια πεισιθανάτια άποψη που δείχνει ακόμη πιο τραγική την υποταγή στην ίδια τη ζωή, λόγω του νεαρού της ηλικίας της ηρωίδας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή