Είδα τη βράβευση της ΚΝΕ στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο φετινό 50ό Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή», στο Πάρκο Τρίτση στο Ιλιον. Και εκείνος συγκινήθηκε και οι κνίτες. Και δεδομένου πως ο Βασίλης ήταν απ’ το 1ο Φεστιβάλ – τότε στου Ζωγράφου και δη το 1975 – παρών. Σκέφτηκα δε πως ανεξάρτητα της διαδρομής του καθενός, ο Βασίλης είναι η Μεταπολίτευση και ο ήχος της. Είτε με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Λοΐζο, είτε με τον Θάνο Μικρούτσικο, είτε με τα δικά του τραγούδια που εναλλάσσουν την κραυγή με μια πιο εσωτερική εκφώνηση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή