Αρνούμαι να δω το βίντεο με την κατάρρευση της Μαρινέλλας στη σκηνή του Ηρωδείου. Το βρίσκω πολύ σκληρό για να το αντέξω. Αντιθέτως δεν αντιμετωπίζω το παραμικρό πρόβλημα όταν παρακολουθώ βίντεο από πολεμικές συρράξεις, τροχαία δυστυχήματα, βίαιες συμπλοκές. Ισως επειδή η στιγμή που ένας άνθρωπος καταρρέει εκεί που στέκεται θυμίζει το εύθραυστο της φύσης μας. Και φυσικά δεν βλέπω το βίντεο επειδή, κατά βάθος, φοβάμαι μη μου συμβεί το ίδιο. Είναι βέβαια και κάτι ακόμα. Ο σεβασμός προς τον πάσχοντα. Το να βλέπεις το βίντεο με την κατάρρευσή του είναι σαν παραβιάζεις την ιδιωτικότητα μιας ιερής στιγμής. Από την άλλη, μπορείς να πεις ότι σε μία αρτίστα, όπως η Μαρινέλλα, είναι σαν το κακό να τη συνάντησε στη μέση του ονείρου της. Σε μία από τις πιο εμβληματικές σκηνές του κόσμου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή