Η συζήτηση έχει ανοίξει εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, με όρους απαισιοδοξίας συνήθως και, συχνά, απαξίωσης: Μπορεί να ξαναμπεί στο σωληνάριο η χυμένη οδοντόκρεμα; Μπορεί να αναστηθεί το ΠΑΣΟΚ που, από κυρίαρχο κόμμα της Μεταπολίτευσης, βρέθηκε κάποτε να δίνει μάχη κοινοβουλευτικής επιβίωσης και έγινε τίτλος σε πολιτικές αναλύσεις, όπου γης, περί παρακμής της Κεντροαριστεράς – «pasokification»; Μέχρι πρόσφατα, οι απαντήσεις ήταν, γενικά, αρνητικές. Θεωρώντας δεδομένο ότι ο μεγάλος δικομματισμός της Μεταπολίτευσης έχει αντικατασταθεί από έναν νέο, μικρό δικομματισμό, στον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε τη θέση που είχε το ΠΑΣΟΚ στην προηγούμενη εποχή, οι περισσότερες αναλύσεις κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι για το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, αν επιβιώσει, απομένει ένας ρόλος συμπληρωματικός. Στην καλύτερη περίπτωση, να γίνει αυτό που ήταν, για δεκαετίες, ο Γκένσερ στη Γερμανία – ο αναγκαίος εταίρος ενός από τους δύο μεγάλους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή