Αφού πρώτα μετέτρεψε σε τζαμιά τη Μονή της Χώρας και, βέβαια, την Αγία Σοφία όπου και οργάνωσε προσευχές για τους νεκρούς τρομοκράτες της Χαμάς, τώρα ο Ερντογάν ονειρεύεται μία ισλαμική παρωδία του κράτους του Βατικανού στην Αλβανία του Ράμα με χρηματοδότηση και υπό τον έλεγχο της Αγκυρας – καλή του τύχη βέβαια με τη Σαουδική Αραβία και όχι μόνον… Ομως, παρά τους διακαείς πόθους του να καταστεί ο ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου που ουδέποτε βρήκαν ανταπόκριση, τα θαύματα γι’ αυτόν τελικά συμβαίνουν αλλού, όπως έγινε (ξανά) στη… Μέκκα του καπιταλισμού και της Δύσης, τη Νέα Υόρκη. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η ημίωρη συζήτηση που είχε ο τούρκος πρόεδρος την Τρίτη στο «Μεγάλο Μήλο» με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, παρά ως θαύμα και μάλιστα εντυπωσιακό; Ολα έγιναν εν κενώ, σε μία εικονική πραγματικότητα, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα απ’ όλα όσα έχουν μόλις προ εβδομάδων συμβεί ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Σαν μία αμνησία να είχε σκεπάσει τα πάντα. Αμνησία βολική και συμβατή με την Αγκυρα, πλην τραγική για την Αθήνα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ