Την 1η Οκτωβρίου συμπληρώνονται κιόλας 20 χρόνια από εκείνη την ίδια ημέρα του 2004 που «μετώκησε» παρά Δήμον Ονείρων μια μεγάλη κυρία του ελληνικού, θεατρικού μας στερεώματος και μια από τις σημαντικότερες και εντελέστερες πρωταγωνίστριες του τόπου μας στον 20ο αιώνα: η Ελένη Χατζηαργύρη. Τον Σεπτέμβριο του 1987 βρεθήκαμε στη Μυτιλήνη μια παρέα φίλων και συνοδοιπόρων, συγγραφέων και ποιητών, όπου, ως καλεσμένοι στο νησί του υπουργείου Πολιτισμού, καλύψαμε ένα διήμερο πρόγραμμα διαλέξεων και αναγνώσεων πάνω στον λόγο των ποιητών και των πεζογράφων της Λέσβου (Αλκαίος, Σαπφώ, Βερναρδάκης, Κόντογλου, Βενέζης, Μυριβήλης, Ελύτης).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή