Πρέπει να προσπαθούμε να τρέξουμε «σωστότερα»;

Το 2011, δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του βιβλίου «Born to Run» (στα ελληνικά από τις εκδ. Key Books, μτφ. Στέλλα Κάσδαγλη), το οποίο πυροδότησε τη νέα τάση του φυσικού τρεξίματος και των μίνιμαλ παπουτσιών, ο συγγραφέας του Κρίστοφερ ΜακΝτούγκαλ έκανε την εξής διευκρίνιση: «Η απάντηση στο πώς θα τρέχουμε καλύτερα δεν αφορά τα παπούτσια. Αφορά το δρομικό στυλ». Πέρα από το να εγκαταλείψουν τα χοντρόσολα παπούτσια τους, οι άνθρωποι έπρεπε πρωτίστως να μάθουν πώς να τρέχουν σωστότερα. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα: κανείς δεν μπορούσε να συμφωνήσει ποιο ήταν το ιδανικό στυλ, η σωστή «φόρμα», ούτε και για το ποια στοιχεία είχαν σημασία. Απαιτείτο έρευνα, οπότε οι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο άρχισαν να εργάζονται πάνω σε αυτό. Τα αποτελέσματα των μελετών δεν ήταν εύκολο να ερμηνευθούν, όντας πολλές φορές και αντιφατικά, σχολίασε πριν από λίγες ημέρες ο Αλεξ Χάτσινσον στη στήλη του Sweat Science, στο αμερικανικό περιοδικό «Outside». Σε μια προσπάθεια να δοθεί μεγαλύτερη σαφήνεια, μια ομάδα κορυφαίων ερευνητών εμβιομηχανικής από όλο τον κόσμο αποφάσισε να συγκεντρώσει τα υπάρχοντα δεδομένα. Επικεντρώθηκαν στη δρομική οικονομία, έναν δείκτη αποδοτικότητας του αθλητή, ο οποίος ποσοτικοποιεί την ενέργεια που απαιτείται για να διατηρήσεις έναν συγκεκριμένο ρυθμό. Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν νωρίτερα φέτος στην επιστημονική επιθεώρηση «Sports Medicine», προσφέρουν μερικές ενδείξεις για το πώς μπορούμε να τρέξουμε αποδοτικότερα. Αλλά εγείρουν και ένα ερώτημα: Υπάρχει πραγματικά «ένας και μόνο ιδανικός τρόπος» για να τρέxουμε;