Χρώματα, κίνηση, έντονη κίνηση, ρυθμός, μουσικές και μια ποικιλία ήχων, συνθέτουν το σκηνικό ύφος στους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη που σκηνοθέτησε ο Αρης Μπινιάρης. Σε μια αναθεωρημένη εκδοχή του κειμένου σε συνδυασμό με τη διάθεση να ξανακοιτάξουμε τη συγκεκριμένη κωμωδία μέσα απ’ τα ζητούμενα της εποχής, η παράσταση κινήθηκε και υπηρέτησε τον διπλό της στόχο. Απ’ τη μια μετέφερε όλη τη σκέψη και τη θεματική του ποιητή ως προς την αναζήτηση ενός καινούργιου και καλύτερου κόσμου μέσα απ’ το δίδυμο Πεισθέταιρου – Ευελπίδη. Απ’ την άλλη συνέδεσε το κείμενο με τον σύγχρονο προβληματισμό, χωρίς να του στερήσει ούτε τη βαθιά του ποιητικότητα ούτε την κωμική του διάσταση. Ανάμεσα στην εξωστρέφεια του Χορού και την εσωτερικότητα, με σαφείς μπεκετικές αναφορές, των δύο κεντρικών ηρώων, ο Μπινιάρης έστησε τον δικό του κόσμο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή