Μπορεί δύο άνθρωποι, εμφανισιακά, να μην έχουν καμία απολύτως σχέση. Αλλο ύψος, άλλο βάρος, άλλη «κοψιά», άλλο ντύσιμο, άλλο στυλ. Και όμως να μοιάζουν. Ο ένας να σου θυμίζει τον άλλον και να αναρωτιέσαι γιατί. Διότι πιστεύω ότι, από μία ηλικία και μετά, αυτό που βλέπεις, ή μάλλον που πιστεύεις ότι βλέπεις, στον καθρέφτη αντανακλά στη συμπεριφορά σου. Και επειδή οι άλλοι βλέπουν αυτό που είσαι αλλά εσύ συμπεριφέρεσαι σαν αυτό που δεν είσαι, αρχίζεις να φλερτάρεις με ένα είδος αυτογελοιοποίησης. Είναι αυτό που έχει πει ο Νίκος Δήμου. Οτι οι Ελληνες, όταν κοιτιούνται στον καθρέφτη, «βλέπουν» τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Κολοκοτρώνη, τον Ωνάση. Ποτέ τον Καραγκιόζη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή