Εντατικά μαθήματα βίας

Tο περασμένο Σάββατο έγραφα στα «ΝΕΑ» για την άγρια βία μεταξύ ανηλίκων. Τα περιστατικά εκείνων των ημερών ήταν απανωτά και σοκαριστικά. Από τότε μέχρι σήμερα τα επεισόδια πολλαπλασιάστηκαν με αποκορύφωμα τον βιασμό πεντάχρονου από συνομηλίκους του. Εγιναν πολλές συζητήσεις σε δελτία ειδήσεων και εκπομπές που κράτησαν μία δύο μέρες. Και μετά σιγή. Τι; Οτι τα περιστατικά σταμάτησαν; Δεν νομίζω. Απλά θεωρώ ότι, με την πάροδο του χρόνου, αρχίζουν και χάνουν τη «μιντιακή τους αξία». Καινούργιες ειδήσεις έρχονται και σπρώχνουν τις παλαιότερες προς τα πίσω. Η σχετική συζήτηση περιορίσθηκε σε σχόλια για τα μέτρα που πρόκειται να λάβει η κυβέρνηση και για τις δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη σχετικά με το ξύλο που «βγήκε απ’ τον Παράδεισο» and that’s all folks. Μέχρι να ξανασυμβεί ένα σχετικό περιστατικό που θα έχει «μιντιακή τροφή» – ελπίζω όχι μοιραίο –, να ξανανοίξουμε ολοφυρόμενοι την κουβέντα μέχρι να την ξανακλείσουμε και να την ξανανοίξουμε όταν θα υπάρχουν κάποια κενά στην ειδησεογραφία που θα πρέπει να καλυφθούν. (Και αυτά τα γράφω ως αυτοκριτική διότι κι εγώ το ίδιο κάνω).