Κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο η Ελλάδα είχε την πολυτέλεια να έχει δύο κράτη από το φθινόπωρο του 1916 ως το Καλοκαίρι του 1917: ένα στην Αθήνα με τον Κωνσταντίνο, δεύτερο στη Θεσσαλονίκη με τον Βενιζέλο. Το κράτος της Θεσσαλονίκης είχε την στήριξη της Entente και ο αρχηγός της Στρατιάς της Ανατολής Μωρίς Σαράιγ, έκανε ό,τι μπορούσε για να δυσκολέψει τη ζωή των Αθηνών, λαμβάνοντας μέτρα, στρατιωτικά και άλλα, με το επιχείρημα ότι απειλείται η στρατιά του από τον Νότο – και οι Αθηναίοι δημιούργησαν την παροιμιώδη φράση για «τα νώτα του Σαράιγ» και τους κινδύνους που διέτρεχαν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή