Για την ακρίβεια, εκλογολόγοι που τον κοιτούν από απόσταση επιμένουν πως δεν πρόκειται να απαλλαγεί έτσι από τα δεινά του γιατί «η εκλογική του βάση ήταν και παραμένει χυλός». Εννοούν ότι το κόμμα ποτέ δεν κατόρθωσε να χτίσει τις εσωκομματικές δομές οι οποίες επιτρέπουν μια αμφίδρομη σχέση με τους ψηφοφόρους και εντέλει δημιουργούν το δέσιμο που ονομάζεται «κομματική ταύτιση». «Στα προμνημονιακά κόμματα, σαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, επαφίεται στη συλλογική μνήμη και εμπειρία να μην βγει ένας Κασσελάκης αρχηγός» σημειώνει χαρακτηριστικά μια τέτοια πηγή. «Στον ΣΥΡΙΖΑ», συνεχίζει, «δεν υπήρχε καμία βαλβίδα ασφαλείας», διαδικαστική ή ψυχολογική. Η ευκολία με την οποία κέρδισε την εσωκομματική αναμέτρηση κάποιος που γράφτηκε μέλος λίγο πριν από τις κάλπες, όπως κι η άνεση με την οποία διεκδικεί την επανεκλογή του ένας πρόεδρος που εκδιώχθηκε από τα κομματικά όργανα αποδεικνύουν τελικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρει ποια είναι η βάση του. Δεν κατάφερε να ψυχογραφήσει όσους προσηλύτισε ο Κασσελάκης – ούτε καν εκείνους ανάμεσά τους που ήταν τσιπρικοί και αλλαξοπίστησαν. Ενα κόμμα που αδυνατεί να καταλάβει τους δικούς του ψηφοφόρους πώς θα αντιληφθεί τι σκέφτονται οι αμφιταλαντευόμενοι από τους υπόλοιπους ώστε να τους προσεγγίσει;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ