Ηταν 9 χρόνια πριν όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης διεκδίκησε και κέρδισε την προεδρία της ΝΔ. Ηταν το outsider, ακόμα και οι υποστηρικτές του ένιωσαν έκπληξη με το αποτέλεσμα το βράδυ της 10ης Ιανουαρίου του 2016. Είχε προηγηθεί μια πετυχημένη καμπάνια στην οποία ξεχώριζε ένα σποτ. Ξεκινούσε με απόσπασμα της πολυσυζητημένης συνέντευξης του Αλέξη Τσίπρα στον Μπιλ Κλίντον, τη σκηνή με την ελληνική αποστολή υπουργών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ οι οποίοι στη συνάντηση με την τρόικα είχαν ξεχάσει να φέρουν τον φάκελο με τις προτάσεις τους, την περιβόητη φωτογραφία από τη Σύνοδο Κορυφής στην οποία ο Αλέξης Τσίπρας στεκόταν στην άκρη του κάδρου απομονωμένος από τους ευρωπαίους ηγέτες, ενώ ακουγόταν το περίφημο «we don’ t want what madame Merkel want to do, but we don’ t want Greece outside Europe». «Στις 20 Δεκεμβρίου βάλε τέλος. Η Ελλάδα πρέπει να εκπροσωπείται αξιόπιστα. Με αυτόν που θα αντιμετωπίζεται ως ισότιμος. Με αυτόν που δεν θα ξαναρισκάρει τη θέση μας στην ευρωζώνη. Στις 20 Δεκεμβρίου ψηφίζουμε Πρωθυπουργό». Το σποτ δεν είχε ούτε μία αναφορά στις εσωκοματικές εκλογές. Δεν είχε μομφές για τους συνυποψήφιους του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δεν ανέφερε τις λέξεις Νέα Δημοκρατία. Δεν είχε καν πλάνο του Μητσοτάκη. Ομως προσδιόριζε με σαφήνεια σε ποια σημεία υπερτερούσε έναντι του πολιτικού του αντιπάλου. «Στις 20 Δεκεμβρίου ψηφίζουμε Πρωθυπουργό». Το μήνυμα ήταν εύγλωτο, εύληπτο, ξεκάθαρο. Οχι μόνο το δίλημμα Μητσοτάκης Vs Τσίπρα, αλλά Μητσοτάκης Vs όλων όσων εκπροσωπούσε τόσα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή