Εντυπωσιάστηκα πάλι από τον τρόπο που ο Οργανισμός ΝΕΟΝ πραγματοποίησε την έκθεση με τίτλο Space of Togetherness στους χώρους της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, στο γνωστό Σχολείον της Αθήνας – Ειρήνη Παπά, που αξιοποιήθηκαν ως εκθεσιακοί με τον καλύτερο τρόπο, μέσα από μια σοβαρή αρχιτεκτονική προσέγγιση. Ενός σπάνιου βιομηχανικού συγκροτήματος, που η ανάπλασή του ξεκίνησε το 1997, στο πλαίσιο ενός μεγαλόπνοου οράματος της Ειρήνης Παπά, για να λειτουργήσει σαν ένα πολιτιστικό πολύκεντρο φιλοξενώντας παράλληλα υψηλού επιπέδου θεατρικές σπουδές, που ανέλαβε να υλοποιήσει ο αρχιτέκτων Μάνος Περράκης. Ενα έργο που, παρά τις υποσχέσεις της πολιτείας και την απλόχερη χρηματοδότηση της Παπά, δεν ολοκληρώθηκε, και τελικά και οι μακρόχρονες αρχιτεκτονικές μελέτες, στις οποίες σε έναν βαθμό συμμετείχα, δεν αποπληρώθηκαν. Το 2009 στα επιμέρους κτίσματα του Σχολείου πραγματοποιείται η μεγάλη έκθεση Τσόκλη «σκηνοθετημένη» από τον Περράκη. Ακολούθησε η παραχώρηση των εγκαταστάσεων στο Εθνικό Θέατρο για τη λειτουργία της Δραματικής Σχολής, όπου αρκετοί χώροι αναβαθμίστηκαν και προσαρμόστηκαν στις νέες ανάγκες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή