Πριν από δύο χρόνια ήταν που ο Βασίλης Σπανούλης ανακοινώθηκε από το Περιστέρι. Στη δυτική όχθη, μια μπασκετούπολη, ένιωθαν όπως ένας κοιμώμενος γίγαντας. Αποφάσισαν να δραστηριοποιηθούν. Βρήκαν χορηγίες, ανέβασαν το μπάτζετ στον υπέρτατο βαθμό γιατί αλλιώς ο Σπανούλης δεν υπέγραφε και πολύ σύντομα έδρεψαν τους καρπούς των προσπαθειών τους. Τη μία έφτασαν στον τελικό του Κυπέλλου αλλά ηττήθηκαν από τον Ολυμπιακό, την επόμενη σεζόν προκρίθηκαν στο φάιναλ 4 του μπασκετικού Τσάμπιονς Λιγκ. Επιτεύγματα καθόλου συνηθισμένα για το Περιστέρι και ένα μεγάλο κομμάτι της δόξας, αν όχι το μεγαλύτερο, πήγε στον έλληνα προπονητή που έκανε τα πρώτα του βήματα ως κόουτς και «σκέπαζε» σχεδόν τα πάντα με τη βαριά του σκιά στα παρκέ. Η συνεργασία δεν συνεχίστηκε. Είτε γιατί οι δύο πλευρές εκτίμησαν πως δεν μπορούσαν να πάνε κάπου πολύ υψηλότερα, είτε επειδή το μπάτζετ συρρικνώθηκε και με δικαιολογία  ότι το ευρύ κοινό της πόλης μάλλον δεν στάθηκε κοντά στους Κυανοκίτρινους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή