Η κλιμάκωση των ισραηλινών πολεμικών επιχειρήσεων και ο κίνδυνος γενικής περιφερειακής συρράξεως στη Μέση Ανατολή έχουν αυτονοήτως αναδειχθεί σε κύριο πολιτικό ζήτημα στην Τουρκία. Και τούτο δεν συνδέεται απλώς με την εγγύτητα της Τουρκίας στην εμπόλεμη περιοχή, αλλά και με τις διακηρυχθείσες περιφερειακές της φιλοδοξίες. Η Τουρκία αδυνατεί να προσφέρει στους μουσουλμάνους της Μέσης Ανατολής τη διπλωματική και στρατιωτική προστασία την οποία επαγγέλλετο ο πρόεδρός της. Ηδη κατά τα τελευταία έτη υποχρεώθηκε να μειώσει την υποστήριξή της στην Ισλαμική Αδελφότητα ως προϋπόθεση για την αποκατάσταση των σχέσεών της με κράτη όπως η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος. Αυτή μπορεί μεν να συνέβαλε στη βελτίωση των δεικτών της τουρκικής οικονομίας, η οποία όμως παραμένει ευάλωτη. Μία πιθανή εκτίναξη των τιμών της ενεργείας μπορεί να εκτροχιάσει το πρόγραμμα εξυγιάνσεως το οποίο με βαρύ πολιτικό κόστος εφαρμόζει η τουρκική κυβέρνηση. Επιπλέον οι τουρκικές εξαγωγές αλλά και επενδύσεις στη Μέση Ανατολή απειλούνται με κάθε νέα κρίση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ