Χρέος προς τους πολίτες

Η κοσμοσυρροή που προέκυψε στις κάλπες του ΠΑΣΟΚ, όπως έχω προβλέψει από την αρχή που αποφασίστηκε  η εκλογή νέου προέδρου, για μένα δεν αποτελεί καμία έκπληξη. Είναι μια απόδειξη που επικυρώνει μια πανθομολογούμενη αλήθεια: ότι η ακτινοβολία και η δυναμική του Κινήματος εκτείνονται πολύ πέρα από τα εκλογικά του ποσοστά, έχουν ρίζες που άντεξαν στον χρόνο. Και σήμερα είναι μόνο αυτό ο φορέας που μπορεί να καταστεί πραγματική δύναμη δημοκρατικής ανατροπής και εναλλακτικής πρότασης για τη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι, επίσης, το προϊόν μιας αξιοπρεπούς, ενωτικής, καθαρά πολιτικής διαδικασίας όπου τα έξι καθόλα αξιόλογα στελέχη του διεξήλθαν για να καταστήσουν ξανά τον λόγο του επίκαιρο και παρεμβατικό στα πολιτικά πράγματα.  Τώρα πολύ φοβάμαι ότι θα αρχίσουν οι αναλύσεις ποιος και ποιους έστειλε από άλλους χώρους, δεξιά ή αριστερά, να ασκήσουν επιρροή υπέρ συγκεκριμένων υποψηφίων, επιχειρώντας να υποβαθμίσουν το γεγονός. Στην ουσία όμως προσβάλλοντας τους πολίτες που αποφασιστικά προσήλθαν και ψήφισαν. Οταν οι δυνητικοί ψηφοφόροι της παράταξης ξεπερνούν και σήμερα το 40%-45% σύμφωνα με σειρά δημοσκοπήσεων, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τους ιδιοποιείται και να τους θεωρεί άβουλα όντα. Εχω ισχυρή πεποίθηση ότι αυτή τη φορά όποιος από τους δύο – ο Νίκος Ανδρουλάκης ή ο Χάρης Δούκας – εκλεγεί την άλλη Κυριακή δεν θα στείλει ξανά στο σπίτι τους περισσότερους από 300.000 πολίτες, αλλά με αυτούς στην πρώτη γραμμή θα πορευτεί για την πραγματική αναγέννηση του Κινήματος της Αλλαγής. Γι’ αυτό έχουν χρέος, εκτός από το αυτονόητο ερώτημα πώς θα νικήσουν τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, να δεσμευτούν τώρα τι θα πράξουν από τις 14 του μήνα για να ξαναβρεί το ΠΑΣΟΚ την ψυχή του, τη συλλογική του υπόσταση και τον κινηματικό του χαρακτήρα.