Πριν από τη διεξαγωγή της χθεσινής εσωκομματικής ψηφοφορίας, το ΠΑΣΟΚ είχε ήδη κερδίσει δύο διόλου ασήμαντα πράγματα: υψηλό επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης και ανάδειξη της ποιοτικής διαφοράς από το άλλο κόμμα που εκλέγει αρχηγό αυτόν τον καιρό και που επίσης ψαρεύει στα νερά της «ευρύτερης Κεντροαριστεράς». Με την ψηφοφορία του πρώτου γύρου, το ΠΑΣΟΚ πρόσθεσε μια ακόμα κατάκτηση: τον πολύ υψηλό βαθμό συμμετοχής πολιτών – και μάλιστα και αρκετών πολιτών όχι απλώς εκτός κομματικού σωλήνα αλλά και εκτός κομματικού χώρου. Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει, αν όχι «δίψα ΠΑΣΟΚ», πάντως σίγουρα δίψα εναλλακτικής έναντι της Νέας Δημοκρατίας. Το ζήτημα είναι, βέβαια, ποιος θα την ενσαρκώσει, κάτι για το οποίο υπήρξε, και συνεχίζει να υπάρχει, μεγάλη διάσταση – και γι’ αυτό τρεις υποψήφιοι βρέθηκαν πάρα πολύ κοντά. Εστω οριακά, η τελική μάχη θα δοθεί μεταξύ ενός υποψηφίου που όλοι γνωρίζουν παραπάνω από καλά και ενός που δεν γνωρίζουν καθόλου. Η έννοια της «ελπίδας» και του «νέου» αλλάζουν μορφή, ωστόσο ένα κόμμα με το βαθύ πολιτικό και κοινωνικό υπόστρωμα του ΠΑΣΟΚ οφείλει να έχει απαντήσεις στα πάντα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή