Οσοι προσπαθούν να προβλέψουν τις συνέπειες της γενικευμένης σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή συμφωνούν πως η αύξηση των μεταναστευτικών ροών από την περιοχή προς την Ευρώπη – άρα, προς τα ευρωπαϊκά κράτη υποδοχής – είναι ζήτημα χρόνου.

Η ελληνική κυβέρνηση επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους ότι η χώρα είναι έτοιμη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Το αρμόδιο υπουργείο αναφέρει πως είναι αναμενόμενο να δεχθεί πίεση η Ελλάδα από τον Λίβανο κι έχει σπεύσει να διευκρινίσει ότι όποιοι πρόσφυγες έρθουν από εκεί, θα έρθουν με ένα οργανωμένο σχέδιο εκκένωσης. Αλλες κυβερνητικές φωνές επισημαίνουν πως η πρώτη χώρα που θα δεχθεί μεταναστευτικά κύματα θα είναι η Τουρκία και υπενθυμίζουν ότι η στρατηγική των ανοιχτών διαύλων με την Αγκυρα έχει συμβάλει στην αποσυμφόρηση των νησιών του Αιγαίου.

Χωρίς να αμφισβητεί κανείς τη σημασία αυτών των παρατηρήσεων, η Αθήνα οφείλει να μην επαναπαυθεί στην προετοιμασία που έχει ήδη κάνει αλλά να επικαιροποιήσει κάθε πτυχή της. Γιατί είναι ήδη γεμάτο το 60% όλων των δομών της ελληνικής επικράτειας, ενώ τρεις με τέσσερις μήνες νωρίτερα ήταν το 50%. Οι Κλειστές Ελεγχόμενες Δομές σε Χίο και Λέρο, για παράδειγμα, βρίσκονται πολύ κοντά στα όριά τους και μέσα στο πρώτο εξαήμερο του Οκτωβρίου στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου έφτασαν σχεδόν 890 πρόσφυγες και μετανάστες.

Τα νούμερα δείχνουν πόσο εύκολα μπορεί να ξεφύγει πάλι η κατάσταση απ’ τον έλεγχο. Αυτή τη φορά, όμως, καμία παράλειψη ή ολιγωρία δεν δικαιολογείται. Γιατί οι μνήμες του 2015 υποτίθεται πως έχουν γίνει μάθημα στο ελληνικό κράτος.