Μάχη

Ο ένας, αυτός που δεν αμφισβητείται το ταλέντο στο networking, περιοδεύει εκεί όπου συνυποψήφιοί του στον πρώτο γύρο έπιασαν καλά ποσοστά – ταξιδεύει από τον Πύργο Ηλείας μέχρι τη Λάρισα, από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας που ψήφισε Κατρίνη δαγκωτό μέχρι την πρωτεύουσα του Κάμπου όπου άλλοτε δικά του στελέχη φρόντισαν να αναδειχθεί πρώτος ο Δούκας, δηλαδή. Ο άλλος έχει στρέψει την προσοχή του στο μέρος στο οποίο – σύμφωνα με τον εκλογολογικό κανόνα που λέει ότι το τοπικιστικό στοιχείο να παίζει κρίσιμο ρόλο στην έκβαση μιας αναμέτρησης – θα έπρεπε να υπάρχει ένα κάστρο του αλλά δεν υπάρχει, την Αττική. Παράλληλα, αλληλοκατηγορούνται για το ποιος φταίει που δεν θα τηλεμαχήσουν (τι κι αν δεν χρειάζεται να έχει εντρυφήσει κανείς στα μάνιουαλ των επικοινωνιολόγων για να φανταστεί ποιον συμφέρει να αποφύγει οποιοδήποτε λάθος σε λάιβ μετάδοση;), ενώ στο παρασκήνιο τα επιτελεία τους αναζητούν συμμαχίες. Συνήθως οι δεύτεροι γύροι είναι μάχη μηχανισμών, επιμένουν γνώστες της μεθοδολογίας των εκλογών από τη βάση κι η μέχρι τώρα εμπειρία επαληθεύει την παρατήρησή τους. Η 13η Οκτωβρίου θα είναι μόνο αυτό, άραγε;