Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε στην ΕΕ μια χώρα που ξεχώριζε για το ανοιχτό μυαλό και την ανεκτικότητά της. Οι πολίτες της είχαν το χάρισμα της ενσυναίσθησης, προσπαθούσαν να βάζουν τον εαυτό τους στη θέση των πιο ευάλωτων. Κάποια στιγμή, μάλιστα, όταν ρωτήθηκαν αν αισθάνονται άνετα με έναν μετανάστη ως φίλο, συνάδελφο, γείτονα ή μέλος της οικογένειας, ένα Ευρωβαρόμετρο τους τοποθέτησε πολύ πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο: το 89% απάντησε ναι, έναντι 64% πανευρωπαϊκά. Μιλώντας με πολιτικούς της χώρας αυτής, άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες απορούσαν που η μετανάστευση δεν αποτελούσε κεντρικό θέμα της πολιτικής συζήτησης εκεί, αντίθετα με ό,τι συνέβαινε σε όλες σχεδόν τις χώρες τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή