Εφυγε ο πιο πολυτραγουδισμένος συνθέτης όλων των εποχών αλλά και ένας σπουδαίος πιανίστας με ιδιαίτερη κλίση στην τζαζ και στον αυτοσχεδιασμό. Εγώ ήμουν μαθητής του δημοτικού σχολείου, στην ιδιαίτερη μου πατρίδα στη Θεσσαλονίκη όταν άκουγα τις εκπομπές του. Η τραγουδίστρια της εποχής Δανάη είχε προτρέψει τον Μίμη να δώσει εξετάσεις στο ραδιόφωνο της ΕΙΡ. Ετσι έγινε ο πρώτος σολίστας του ελληνικού ραδιοφώνου. Είχε δημιουργήσει μια μπάντα με τους πιο σπουδαίους μουσικούς. Εκείνη την περίοδο λοιπόν που εγώ ήμουν μαθητής του δημοτικού, ο πατέρας μου είχε δημιουργήσει μια big band στα πρότυπα που Ντιουκ Ελινγκτον. Ετσι ο πατέρας μου, παράλληλα με την κλασική μουσική την οποία άρχιζα να σπουδάζω από τα έξι μου χρόνια, με μύησε στην τζαζ πολύ νωρίς. Για τους καθηγητές του Ωδείου εκείνη την εποχή η τζαζ ήταν αιρετική μουσική. Μας απειλούσαν μάλιστα ότι αν μάθουν ότι παίζουμε αυτό το είδος θα μας έδιωχναν από το Ωδείο. Ετσι άρχισα ν’ ακούω στο ραδιόφωνο το τζαζ κουαρτέτο του Μίμη Πλέσσα – σαν το κρυφό σχολείο. Πού να φανταζόμουν τότε ότι ύστερα από 20 χρόνια θα συναντούσα αυτόν τον σπουδαίο δάσκαλο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή