Νομπέλ ενάντια στα πυρηνικά

Πολλοί εξεπλάγησαν. Κάποιοι απογοητεύτηκαν, άλλοι ανακουφίστηκαν. Σε κάθε περίπτωση, και παρά την έντονη φημολογία των τελευταίων ημερών, η Νορβηγική Επιτροπή που απονέμει κάθε χρόνο το Νομπέλ Ειρήνης προτίμησε να μείνει «μακριά» από τη Μέση Ανατολή, κι ας είχαν προταθεί ως υποψήφιες τόσο η UNRWA, η Υπηρεσία Αρωγής και Εργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες, όσο και λιγότερο αμφιλεγόμενες, στο Ισραήλ, οργανώσεις, όπως η διαθρησκευτική ομάδα Γυναίκες Διεξάγουν Ειρήνη. Δεν έμειναν όμως «μακριά» και οι βραβευθέντες. Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Τόκιο, ο Τοσιγιούκι Μιμάκι, συμπροεδρεύων του ιαπωνικού κινήματος βάσης Νιχόν Χιντάνκιο, δεν δίστασε να συγκρίνει την κατάσταση για τα παιδιά στη Γάζα με εκείνη στην Ιαπωνία στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. «Στη Γάζα, παιδιά βρίσκονται μέσα στα αίματα. Είναι όπως στην Ιαπωνία πριν από 80 χρόνια», δήλωσε. Χωρίς βέβαια να ξεχάσει τον πρωταρχικό σκοπό της ζωής του, τον λόγο για τον οποίο τιμήθηκε με το Νομπέλ Ειρήνης η Νιχόν Χιντάνκιο, η μοναδική στην Ιαπωνία πανεθνική οργάνωση επιζώντων της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι: «Τα πυρηνικά όπλα πρέπει οπωσδήποτε να καταργηθούν… Τα πυρηνικά όπλα δεν φέρνουν την ειρήνη».