Προφανώς ούτε ο ένας ούτε ο άλλος ήθελαν το «ντιμπέι»*. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, επειδή δεν είχε τίποτα να κερδίσει: δεν θα ήταν ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος από αυτό που ήδη γνωρίζουμε, θα ήταν ο ίδιος. Ο Χάρης Δούκας, επειδή ήταν πιθανότερο να βγει και πάλι χαμένος, λόγω των γνωσιακών κενών και της απειρίας του. Εντούτοις, ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Δούκας μεθόδευσε την όλη υπόθεση, ώστε να φορτώσει την ευθύνη στον αντίπαλό του, είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικός για το ποιόν του ανδρός.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή