Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 όταν οξυδερκείς καθηγητές μας στο Πολυτεχνείο, έθεταν το ζήτημα της μελλοντικής κρίσης της επάρκειας και της κατανομής του νερού παγκόσμια, διατηρούσαμε ως άγουροι ακόμη φοιτητές μία επιφύλαξη. Οπως και ολόκληρη η κοινή γνώμη θεωρούσαμε αδιανόητο να υπάρχει ποτέ ζήτημα νερού. Τόσο άρρηκτα συνδεδεμένο με την ίδια τη ζωή, θεωρούνταν αυτονόητα εξασφαλισμένο σε όλους, και ευκολοπρόσιτο για πάντα. Αποδείχτηκε πως δεν ήταν έτσι όμως.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή